Studencie masz problem ? Nie lekceważ pani z dziekanatu ...

Zbliżający się czas sesji egzaminacyjnej na Uczelniach zainspirował mnie do napisania tego pseudo ambitnego tekstu. Jego bohaterami będą najmniej doceniane w strukturach a posiadające ogromną moc  - panie z dziekanatu.

Na Uczelni pracowałam 3 lata , na co dzień w dziekanacie* , po odebraniu kolejnego dyplomu także jako wykładowca akademicki. Nie ważne, że była to prywatna Uczelnia, ważne że 3 lata wystarczyły by poznać świat akademicki od kuchni i zrozumieć bardzo wiele rzeczy, których jako studentka pojąć nie mogłam.
I mimo, że byłam bardzo lubiana wśród studentów, to byli też tacy wobec których miła absolutnie nie byłam...

Widzicie, pani w dziekanacie ma ogromną władzę i podejmuje bardzo wiele decyzji pod którymi podpisują się dziekan/prorektor/rektor itp. Lekceważenie właśnie tej pani to wasz największy błąd. Jeżeli uważacie, że w waszym dziekanacie pracują wredne baby to zastanówcie się czy naprawdę uważacie, że są one równie wredna dla swoich szefów ? Wręcz przeciwnie.. dla dziekana itp te panie są najmilsze na świecie.



Wiele rzeczy nie jest takich jak się wydaje...
Nie złożyłeś indeksu w terminie, wielokrotnie ci przypominanym dla właściwego rozliczenia sesji egzaminacyjnej - i co robisz ?
Najczęściej już na początku popełniasz błąd... dzwonisz lub wybierasz się do dziekanatu i w obojętny sposób zadajesz najbardziej irytujące pytanie na świecie - "co teraz?" odpowiedź jaką usłysz nie może być tą, której oczekujesz.. najprawdopodobniej twój rozmówca uświadomi cię, że po pierwsze nie będziesz miał w terminie rozliczonej sesji egzaminacyjnej, po drugie automatycznie nie będziesz miał zaliczonego semestru, po trzecie co wynika z dwóch pierwszych punktów, zostaniesz skreślony z listy studentów. I w tym momencie popełniasz kolejny podyktowany adrenaliną błąd - krzyczysz, "że jak to? przecież wszystkie egzaminy zdane" lub co gorsza "że jak to, przecież płacisz regularnie za szkołę". W końcu po wymianie nie uprzejmości poddajesz się i powtarzasz swoje pierwsze pytanie "co teraz?", wtedy już maksymalnie zirytowana paniusia powie ci , że teoretycznie możesz napisać podanie do władz z Uczelni z prośbą o przyjęcie indeksu po terminie i nie wyciąganie regulaminowych konsekwencji wobec twojej osoby. Chwilowo jesteś spokojny, bo myślisz, co z tego, że ta baba jest wredna, napiszę podanie, opiszę swoją trudną sytuację , że chore dziecko, mama, tata, babcia, dużo pracy itd , na pewno dziekan/prorektor czy kto tam rządzi wyrazi zgodę .
Serio? Na prawdę uważasz, że taki dziekan/prorektor/rektor będzie czytał to twoje oczywiście zbyt długie i zbyt szczegółowe podanie ? I rozważał czy na prawdę masz kłopoty w życiu prywatnym ? No więc być może cię zaskoczę ale, - nie. Prawda jest taka, że decyzję w twojej sprawie podejmie nie nikt inny jak ta wredna baba. Oczywiście podpis pod decyzją będzie władz Uczelni.

A teraz odpowiedź na pytanie - co w takim razie należy zrobić...
Jeżeli wiesz przed terminem, że nie zdążysz złożyć indeksu lub, że jest takie duże prawdopodobieństwo - działaj od razu.. zadzwoń lub napisz maila do dziekanatu i miłym głosem zgłoś swój problem, najlepiej też od razu wystartuj ze swoją łzawą trudną sytuacją, powiedz też, że zrobisz wszystko co w twojej mocy by zdążyć i wypełnić swój studencki obowiązek.
Jeżeli zaś termin wypadł Ci z głowy i już za późno, to najlepiej w te pędy jedź z indeksem do dziekanatu, pamiętaj jednak by trafić we właściwe godziny jego otwarcia. Od przekroczenia progu uśmiechaj się bądź płacz :) i po prostu - poproś o przyjęcie indeksu. Możesz też zadzwonić stojąc pod budynkiem i zapytać czy jeśli urwiesz się z pracy i będziesz za 15 minut to indeks zostanie przyjęty, panie  z dziekanatu lubią gdy studenci w ich ocenie się starają. I gwarantuje ci, że jeśli właśnie w ten sposób spróbujesz rozwiązać swój problem to masz co najmniej 85 % szans na pozytywnie zakończenie.

Edytowane : pisząc kolejny tekst zajrzałam na stronę szkoły na której głównie opieram swoje historie i jestem w lekkim szoku... wiecie jak sobie poradzili ze studentami, którzy oddają indeks po terminie ? - każą im płacić 100 zł. Ciekawe czy w tej sytuacji uśmiech pomoże ? wątpię...

A teraz drugi bardziej skomplikowany problem ...
Nie masz wpisu, egzamin zaliczony ale wpisu w indeksie brak... W tym przypadku Uczelnie stosują różne sposoby na utrudnienie ci rozwiązania tego kłopotu. Jedna ze znanych mi szkół w takiej sytuacji żądała  uiszczenia opłaty za brakujący wpis. Przy takim schemacie postępowania żadne ładne oczy nie wchodzą w grę. Płacisz i masz, nie płacisz, nie masz.
Jeżeli jednak zasady są "normalne", to musisz wiedzieć, że twoja ocena znajduje się w protokole egzaminu, który to wykładowca powinien złożyć w dziekanacie. Oczywiście wykładowcy są jeszcze gorsi niż studenci, i terminy mają za nic. Ale każda sprytna pani z dziekanatu ma swój sposób na to by wyciągnąć te dokumenty. Skoro twoja ocena jest w dziekanacie , a indeks też może być w dziekanacie to .. dokładnie, nic prostszego .. trzeba twoją ocenę przepisać z jednego miejsca do drugiego. By to zrobić zazwyczaj nie obejdzie się bez podania do władz, ale i w tym przypadku pewnie fizycznie tą ocenę wpiszę ci ta wredna baba, bywa że i jej podpis znajdziesz przy ocenie ( na pieczątce), ale nigdy nikt się do tego nie przyzna. Dlatego bycie nie miłym również ci nie pomoże.

To nie jedyny tekst poświęcony temu tematowi.. zamierzam wkrótce napisać ich jeszcze kilka , opisując życie Uczelni od kuchni.

* przez 2 lata byłam jedyną osobą odpowiedzialną za funkcjonowanie dziekanatu

Swoje teksty opieram na własnych doświadczeniach studentki i pracownika dziekanatu oraz na doświadczeniach znanych mi osób.